|
شناسايي از طريق امواج راديويي (RFID) يكي از تكنولوژي‌هايي است كه موجي از احساسات را تحريك كرده است.
كافي است در اينترنت يك جست‌وجوي ساده داشته باشيد تا مقالات متعددي در ستايش اين باركدهاي هوشمند و نامرئي بيابيد و نيز به سايت‌هايي دست يابيد كه RFID را ابزاري در دست دولت براي كنترل مي‌‌دانند. به‌طور كلي، RFID يك ميكروچيپ كوچك (ريزتراشه) است با مقداري مدار چاپي و يك آنتن.
اما بخش دوم اين سيستم هم يك دستگاه رمزخوان (Reader) است كه امواج راديويي را در يك فركانس مشخص (مثل سيستم قفل از راه دور اتومبيل‌ها) براي RFID ارسال مي‌‌كند. در واقع ميكروچيپ در اين حالت بيدار مي‌‌شود و حضور و هويت خودش را براي دستگاه رمزخوان اعلام مي‌‌كند. آن‌چه رمزگذاري مي‌‌شود به يك كامپيوتر ميزبان انتقال داده مي‌‌شود و هويت مربوطه سپس در پايگاه داده‌رساني، اسكن و شناسايي مي‌‌شود.
بنابراين، RFID چيزي فراتر از باركد است چرا كه داراي يك سيستم اتوماتيك پويشگر (اسكن‌كننده) است. افزون بر اين ، اطلاعات ارسالي در سيستم RFID به مراتب بيشتر از تعدادي ميله چاپي ضخيم و باريك (باركد) است.
به عنوان مثال اگر بر روي يك نوار كاغذ برچسب RFID باشد، كاملاً مشخص خواهد بود كه چه وقت و كجا ساخته شده است. و چقدر ازكاغذها امكان دارد باطله باشد و به اين ترتيب مي‌‌توان از ميزان ضايعات كاغذ كاست.
در يك مثال ديگر، مي‌‌توان به چاپخانه‌اي بسيار بزرگ اشاره كرد كه در آن RFID به پالت‌ها چسبانده شده تا به سرعت بتوان فهميد كه پالت‌ها از كجا آمده‌اند و الان در كجاي كارگاه قرار دارند.
در چنين حالتي هم مي‌‌توان نمونه‌هاي مورد نظر را يافت و هم بيماران را زير نظر داشت كه آيا به‌صورت صحيح تحت معالجه و مصرف دارو هستند يا خير؟
از سوي ديگر، آژانس‌هاي هواپيمايي هم در حال جايگزين‌سازي RFID با باركدها هستند تا بتوانند در نظام تحويل بار بهبود ايجاد كنند. اين مسأله تا هشتاد درصد دقت و اطمينان را بالا برده است.
اما مشكل اينجاست كه RFID به مثابه يك تكنولوژي در سال 2006 در قالب يك نيروي اخلالگر ديده مي‌‌شود و هنوز در عمل طرح زنده و رايجي در قبال آن وجود ندارد و البه چنين اتفاقي هميشه در مرحله تست گسترده يك پديده پيش مي‌‌آيد.
در عين حال، بايد گفت شركت وال مارت دنبال شركت‌هايي است كه بتوانند چنين سرويسي را گسترده‌تر به آن بدهند. انگيزه اصلي وال مارت در به‌كارگيري RFID اين است كه مي‌‌تواند اقلام مورد فروش خودش را سه برابر سريع‌تر از قبل عرضه كند.
البته مقاومت‌هايي هم در برابر قيمت RFID بروز كرده است كه به نظر مي‌‌رسد تا درك ميزان فوايد آن ادامه داشته باشد.
از ديگر سو، شركت مارك اند اسپنسر انگليس هم كار استفاده از RFID را شروع كرده و مي‌‌خواهد از آن در لباس‌هاي زنانه و مردانه استفاده كند.
اما جالب‌تر از همه استفاده از RFID بر روي تيغ اصلاح بود كه توسط كمپاني تسكو (Tesco) صورت گرفت. هدف اين شركت از كاربرد RFID در تيغ‌هاي اصلاح اين بود كه از كش رفتن آن‌ها از سوپرماركت‌ها- كه امري رايج بود- جلوگيري كند.
هنوز مدتي از استفاده از اين روش نگذشته بود كه موجي از اعتراض به پا شد و علت آن هم اين بود كه معترضان بر اين باور بودند كه اين اقدام به نقض حريم شخصي مي‌‌انجامد. در واقع از هر كس اين تيغ‌هاي اصلاح را در دست داشت، چه خريدار و چه سارق عكس گرفته مي‌‌شد!
افزون بر اين، بليت‌هاي مسابقات فوتبال جام جهاني در آلمان هم با RFID تجهيز شد. رمزگذاري بليت‌هاي مسابقات جام جهاني با اين هدف صورت گرفت تا اين اطمينان به وجود آيد كه تماشاچيان از ورودي‌هاي خودشان وارد ورزشگاه‌ها مي‌‌شوند و در جاهاي خاص خودشان هم مستقر مي‌‌شوند و از بوفه‌هاي مربوط به قسمت خودشان استفاده مي‌‌كنند. علاوه بر اين، كاربرد RFID در بليت‌هاي مسابقات فوتبال جام جهاني يك فايده ديگر هم داشت و آن جلوگيري از جعل بليت‌ها است.
طبق محاسباتي كه به عمل آمده است، استفاده از برچسب RFID در اين بليت‌ها حدود 10 سنت (با واحد يورو) به قيمت بليت‌ها اضافه كردد كه با توجه به 2/3 ميليون بليت در نظر گرفته شده به 320 هزار يورو بالغ شد و به عبارت بهتر استفاده از RFID براي برگزاركنندگان مسابقات فوتبال جام جهاني 32 هزار يورو هزينه در برداشت.
شركت فيليپس كه باني اين اتفاق است، اميدوار است كه اين تجربه به افزايش ميزان تقاضا براي استفاده از RFID بينجامد و همين امر سبب شود تا هزينه‌هاي استفاده از اين تكنولوژي در آينده كاهش يابد.
ترجمه دكتر يونس شكرخواه
منيع : همشهری آنلاين
|
تبادل لینک هوشمند 
